GRANDE BIEDNALE 2017

W witrynie Sklepu Wielobranżowego Fundacji Bęc Zmiana w dniach 20.05-09.06 prezentowane były prace w ramach Grande Biednale 2017. Finisaż i wręczenie Grand Prix: 9.06, godz. 18

Wernisaż o dowolnej porze i we własnym zakresie.

BIEDNALE – napotkane obiekty, zdarzenia, utwory, najczęściej nieznanych autorów, niedziałających z zamiarem artystycznym, w sposób nieuświadomiony, nieintencjonalny tworzących zdarzenia ciekawe intelektualnie. Biednale, bo bez budżetu - odkrywane, gotowe. Znalazcy nadesłanych prac: Aga Pietrzykowska, Agnieszka Chabros, Agnieszka Mastalerz, Aleksandra Janczak, Aleksandra Kędziorek, Alicja Kielan, Amarena Syrena, Anja J., Arkadiusz Piotr, Arnold Kotra, Barbara Nawrocka, Bartłomiej Szmidt, Bartosz Wajer, Gabriela Palicka, Hanna Jakóbczyk, Iwa Jezierska, Iwona Mazur, Izabela Leska, Jakub Wesołowski, Jameson Kegozou, Joanna Gierasimiuk, Joanna Pietrowicz, Karina Kałuża, Katarzyna Jurga, Konrad Peszko, Konrad Trzeszczkowski, Łukasz Stępnik, Maciej Bychowski, Magda Bielesz, Marcin Rutkiewicz, Marta Janecka, Marta Krześlak, Marta Oniszk, Marta Panas, Michał Inow, Milena Fik, Natalia Dopkoska, Natalia Kulesza, Olga Bystrow, Olka Van, Paulina Grosz, Paweł Kłudkiewicz, Radosław Tereszczuk, Sebastian Bożek, Sławomir Budaj, Tomasz Rychlewski, Weronika Plińska, Wojciech Delikta, Dariusz Żukowski, Basia Gryka, Gosia Marton, Joanna Glinkowska, Marcelo Zammenhoff, Maria Jankowska.

Grand Prix Biednale 2017 równorzędne otrzymali: Marcelo Zammenhoff, Marcin Rutkiewicz oraz Bartosz Wajer. 

Wyróżnienie otzymali: Arnold Kotra, Arkadiusz Piotr, Agnieszka Mastalerz, Jakub Wesołowski, Gabriela Palicka, Łukasz Stępnik i Jilia Dorobińska. 

                                                                                            

Grand Prix Biednale, bez tytułu, Marcin Rutkiewicz (zdjęcie pobrane z nn6t)

Grand Prix Biednale, bez tytułu, Marcelo Zammenhoff (zdjęcie pobrane z nn6t)

Radek Tereszczuk Two feets under /maj 2017

Rytm4, Magda Bielesz, lipiec 2016

Grand Prix Biednale, bez tytułu, Bartosz Wajer (zdjęcie pobrane z nn6t)

Reorganizacje. Magdalena Bielesz/Justyna Wencel

                           moje reorganizacje, Galeria Graże

Obie odnosimy się w swoich pracach do tematu pamięci, dzieciństwa, ulotności wspomnień rozmywających się wraz z upływem czasu.

Pojedyncze zapachy, dźwięki, obrazy powoli mieszając się z fantazją stają się abstrakcyjnym zlepkiem. Wraz z nim następuje deformacja wspomnień.

Nasze prace mają autobiograficzny charakter.

bez tytułu/Magda Bielesz /13x18 /olej na płótnie/2017

Moje prace mają ścisły związek z moim życiem.

Bazując na wspomnieniach i świecie dzieciństwa buduję narrację moich prac. Przedmioty, ubrania, tworzą historię życia, bo są jego częścią i obrazem. Jeden z moich pierwszych cyklów malarskich „Maszyny” odnosił się do przedmiotów które towarzyszą nam od dzieciństwa do starości a kontynuacja tego cyklu była seria małoformatowych wizerunków zabawek Superkolekcja’80.

W 2011 roku wypuściłam 18 opakowań klocków do samodzielnego układania, były tam moje pamiątki z dzieciństwa, zdjęcia, fragmenty prac i ulubione cytaty. Miały być zebraniem tego co dla mnie ważne, jakbym bała się że za chwilę o tym zapomnę, a co za tym idzie, zapomnę siebie, swoje myśli. Tak naprawdę zdarza się to ciągle.

Klocki i sam proces ich układania kojarzy mi się z procesem przypominania już raz zapomnianych sytuacji, odkrywania ich na nowo. Jest takie medyczne określenie tego zjawiska nazywane jamais vu (należy do zaburzeń pamięci) a oznacza odkrywanie na nowo zjawisk już kiedyś znanych.

Jakiś czas temu przywiozłam od mamy do pracowni pudło ze swoimi ”skarbami”. Grzebanie w pudle ze starymi zdjęciami, pamiętnikami zapisanymi wierszykami z dzieciństwa i pamiątkami daje mi szerokie spektrum możliwości. Zaczynam reorganizować, szeregować, układać, geometryzować i ograniczać do minimum i znowu wracam do klocków z Superkolekcji. Maluję je ale jakoś inaczej, balansując pomiędzy światem realistycznym a abstrakcyjnym. Paski, kratki, kropki, jeszcze raz powtarzalność czynności, rutyna, daje mi spokój, poczucie bezpieczeństwa i zmienia zwykłą czynność w rytuał. Dzieciństwo całe złożone jest z rytuałów. Z czasem się to zatraca i zamienia w niechcianą rutynę dorosłych.

W mojej reorganizacji wspomnień powstają prace gdzie każda poprzednia jest pretekstem dla następnej. Pozwalam płynąć temu uczuciu i zupełnie się przed tym nie bronię. Czasem jest to już zapomniany obraz, któremu nadaję nowy charakter.

Przedmioty to także ubrania, które bliskie ciału, są częścią życia. Ich skala wielkości zawsze pozostaje zaburzona we wspomnieniach w stosunku do oryginału. Na wystawie prezentuję wspomnienia kołnierzyków dorosłych.    
Magda Bielesz

Justyna Wencel

Gdy kilka lat temu zaczęłam sprzątać rzeczy po moim ojcu, nie sądziłam, że poruszę w starych, opuszczonych przedmiotach dawną energię i przetransformuję ją na nową wraz z ćwiczeniami z formy i materiału, które przeprowadziłam na znalezionych obiektach. Miałam do czynienia z chłodnym metalem fragmentów narzędzi pochodzących z typowo męskiego świata. W ramach instalacji Wykopalisko stworzyłam z nich niewielkie w skali przedmioty, które zestawiłam w kolekcję nieoczywistych obiektów-znalezisk o pierwiastku zarówno męskim, jak i kobiecym.

Od dwóch lat porządkuję narzędzia pochodzące z protetycznej pracowni mojej mamy. Cechy wyjściowe zróżnicowanych materiałowo i semantycznie przedmiotów są poddawane niekończącej się obróbce i przepoczwarzają się w nowe formy, oblekając się w inne niż do tej pory znaczenia. Poszukując rytmu, wzoru, ukojenia i sensu w wielokrotnie powtarzających się formach, pracuję z intymnymi w skali przedmiotami. Wciąż niosą one dla mnie wspomnienie dotyku matki, która, pochylona nad blatem w skupieniu, godzinami szlifowała, polerowała, rzeźbiła, wypełniała ubytki i doskonaliła kształty. Ona naśladowała naturę najpełniej jak potrafiła; ja poszukuję kontemplacji w przetwarzaniu jej osobistych narzędzi. To moja kolejna reorganizacja przestrzeni, rytmu odchodzenia, wspomnień.

Justyna Wencel





Wystawa trwa do 15 maja
od środy do piątku od godz 13-19, w soboty od godz 11-15

Graże. Galeria projektantów
Targowa84, róg 11 Listopada, Warszawa 

Alternatywne życie na stałe w IHS UKSW

Monidło, Alternatywne życie, wykonane przy udziale publiczności (efekt letnich warsztatów w Miejscu Projektów Zachęty) zostało włączone do stałej kolekcji Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

To nie jest mój obraz. Galeria Milano.

Serdecznie zapraszam na wernisaż wystawy zbiorowej TO NIE MÓJ OBRAZ, w której mam przyjemność brać udział. Otwarcie 20 kwietnia o godzinie 19.00 w Galerii Milano.



W projekcie chodzi o to, aby przekroczyć swoje granice i stworzyć pracę w innym sposób, tak aby odbiorca miał wątpliwości co do autorstwa pracy.



Od dawna nosiłam się z zamiarem pisania. Szczególnie wtedy kiedy nie mogłam malować. Ciąża i malowanie całkowicie wykluczają się w moim przypadku. Ta wystawa jest więc dla mnie świetnym pretekstem aby zacząć nowy cykl prac. Tym razem parafrazuję Magritta. 

Według mnie opisywanie świata słowami jest równoważne z malarskim odpowiednikiem.


jeden obraz = jeden wiersz.





W wystawie udział biorą:

Grażyna Bieganik, Magdalena Bielesz, Edward Dwurnik, Krzysztof Gliszczyński, Maria Kiesner, Marta Kochanek-Zbroja, Urszula Komorek, Mariusz Łukasik, Jacek Mirczak, Piotr Młodożeniec, Robert Motelski, Ula Niemirska, Anna Orbaczewska, Stefan Paruch, Jarosław Puczel, Marek Sobczyk, Mariusz Stanowski, Marta Szulc, Marzena Turek-Gaś, Maryla Weiss, Małgorzata Wielek-Mandrela, Olga Wolniak, Krzysztof Wróblewski


Wystawa potrwa do 11maja 2017 roku, Galeria Sztuki Milano, Aleja J. Waszyngtona 2a, Warszawa.


~


I invite you to the vernissage of the collective exhibition THIS IS NOT MY PAINTING, in which I have pleasure to participate. Opening April 20 at 19.00 in the Gallery Milano.

The project is about crossing our self borders and creating artwork in another way, so that the recipient has doubts about the authorship of the work.
I've been thinking about writing. Especially when I could not paint. Pregnancy and painting are completely exclusive in my case. This exhibition is a great excuse for me to start a new work cycle. This time I paraphrase Magritta.

In my opinion, describing the world in words is equivalent to a painting.


One paint = one poem.


The exhibition includes:
Grażyna Bieganik, Magdalena Bielesz, Edward Dwurnik, Krzysztof Gliszczyński, Maria Kiesner, Marta Kochanek-Zbroja, Urszula Komorek, Mariusz Łukasik, Jacek Mirczak, Piotr Młodożeniec, Robert Motelski, Ula Niemirska, Anna Orbaczewska, Stefan Paruch, Jarosław Puczel, Marek Sobczyk, Mariusz Stanowski, Marta Szulc, Marzena Turek-Gaś, Maryla Weiss, Małgorzata Wielek-Mandrela, Olga Wolniak, Krzysztof Wróblewski

The exhibition will take place until May 11, 2017, Milano Art Gallery, Aleja J. Waszyngtona 2a, Warsaw.

bez tytułu/50x70/olej na płótnie/2017

bez tytułu/2/50x70/olej na płótnie/2017

Ideas and documents in process. N E W S L E T T E R Issue XXII April . 2017

Ideas and documents in process. N E W S L E T T E R  Issue XXII  April . 2017

Me (first photo below) and Radek Tereszczuk (second)  as a part of April's NEWSLETTER.

Newsletter is a collaborative archive of idea fragments that span the art making process – notes, documents, project proposals, research materials, etc.  A celebration of the art practice.

The Eagle Has Landed - Berlin

The Eagle Has Landed: Apollo 11 - next step - Berlin edition, of the new arrangement
AUSSTELLUNGSZENTRUM PYRAMIDE BERLIN

on behalf of the artists participating In the exhibition  we cordially
invite you to the opening
curator: Wojciech Różyński
February 25th, 2017
At 6 p. m

music : DUBSPACE // BLUM EXPERIMENTAL experimental soundscapes

exhibition open until March 25th

my work in the Berlin edition: from the series supercollection'80/ oil on canvas/ 33x33/ 2003